Πάτρα:Τι απαντά η οικογένεια Σώρρα στην Εθνική Τράπεζα για τη μετοχή των 670 δις!!!

Η πολυμήνη σιωπή για την «χρυσή μετοχή» έσπασε

22/09/2011 10:00

 

 

Αμέσως απάντησε ο δικαιούχος των «χρυσών μετοχών» της Τράπεζας της Ανατολής Αρτέμης Σώρρας στην ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας για το επίμαχο θέμα. Στην απάντηση, η οποία έχει σαφώς συνταχθεί από νομικό, ο κ. Σώρρας δεν δέχεται τα επιχειρήματα της Εθνικής σύμφωνα με τα οποία οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής δεν έχουν καμία αξία.
Η απάντηση έχει ως εξής:
««Πράγματι, δια της με αριθμό 147611/1932 σύμβασης συγχώνευσης, νόμιμα έκτοτε δημοσιευθείσας, συγχωνεύτηκε δια εξαγοράς και απορρόφησης της, η τραπεζική εταιρεία “ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Α.Ε.” από την “ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ“, πράξη συγχώνευσης η οποία εγκρίθηκε δια της με αριθμό 72186/1932 υπουργικής απόφασης, η οποία νόμιμα δημοσιεύτηκε στο Δελτίο ΑΕ&ΕΠΕ ΦΕΚ αρ. 301/31-12-1932.
Με την σύμβαση συγχώνευσης προβλέφθηκε ότι θα διενεργηθεί εδική εκκαθάριση, συνεπεία της μεταβιβάσεως των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού από την “ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ” στην “ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ” (επελθούσης καθολικής διαδοχής), με μόνο και αποκλειστικό σκοπό τον προσδιορισμό του τιμήματος εξαγοράς και δη της δίκαιης τιμής αντί της οποίας θα έπρεπε να ρευστοποιηθούν τα καθ΄ έκαστον λοιπά στοιχεία του ενεργητικού της Τράπεζας της Ανατολής, ως ειδικότερα διαδικαστικά προβλέφθηκε με την ανωτέρω πράξη συγχώνευσης.
Η ανωτέρω συγχώνευση διενεργήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 5261/1931 και τον Ν. 2190/1920 ( ως τότε ίσχυε).
Με την σύμβαση συγχώνευσης συμφωνήθηκε ότι το ενεργητικό και παθητικό της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ μεταβιβάζεται (μεταβιβάσθηκε) αυτοδίκαια, κατά νόμω και συμβατικά (οπότε επέρχεται λογιστική συγχώνευση) και δη το μεν παθητικό αμέσως στους διάφορους λογαριασμούς του παθητικού αυτής, το δε ενεργητικό, ουχί αμέσως εν τω συνόλω του, εις τους λογαριασμούς του ενεργητικού της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, αλλά αναλόγως της προόδου της συντελεσθησόμενης ρευστοποιήσεως, ως προβλέφθηκε και ορίζεται στον όρο ΙV της σύμβασης συγχώνευσης. Ρητά ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΑΝ της σχετικής μεταβιβάσεως οι σχετικές με το ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΜΕΡΙΔΕΣ του ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ, ρητά προσδιοριζόμενες, ήτοι κεφάλαιο, λογαριασμός εκτιμήσεως κεφαλαίου σε φράγκα σταθεροποιημένα, κεφάλαιο αποθεματικό τακτικό και κεφάλαιο αποθεματικό έκτακτο ως και κάθε έτερο στοιχείο του παθητικού μη αποτελούν υποχρέωση προς τρίτους, “… ΑΤΙΝΑ δεν θέλουσιν εμφανίζεσθαι εν τη περί ο όρος ΙV ειδική εκκαθάρισει, δεδομένου ότι θέλει καταβληθεί τοις μετόχοις τοις τράπεζας της Ανατολής το αντίτιμον των μετοχών υπό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος κατά τα εν τω όρω Vi οριζόμενα…”.
Η καταβολή του τιμήματος εξαγοράς προβλέφθηκε να γίνει μετά την λήξη της ειδικής εκκαθαρίσεως στους κομιστές των μετοχών της ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, καίτοι η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ έκανε άμεση χρήση όλων των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Απλή συγκριτική επισκόπηση και αξιολόγηση των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού των δύο τραπεζών κατά το έτος 1932 αποδίδει εύγλωττα τα σχετικά συμπεράσματα.
Σύμφωνα με τον Ν. 2190/1920 και δη τον άρθρο 49 (ως τότε ίσχυε και σε γενικές γραμμές ομοίως ισχύει), προβλέπεται:
1. Οι παρά της συνελεύσεως διοριζόμενοι εκκαθαρισταί οφείλουσιν άμα τη ανάληψη των καθηκόντων αυτών να ενεργήσωσιν απογραφήν της εταιρική περιουσίας και να δημοσιευωσι δια του τύπου και του Δελτίου Ανωνύμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης ευθύνης της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως ισολογισμόν ούτινος υποβάλλεται εις το Υπουργείον Εμπορίου.
2. Την αυτήν υποχρέωσιν υπέχουσιν οι εκκαθαρισταί και κατά την λήξιν της εκκαθαρίσεως.
3. Η γενική συνέλευσις των μετόχων διατηρεί πάντα τα δικαιώματα αυτής κατά τη διάρκεια της εκκαθαρίσεως.
4. Οι λογαριασμοί της εκκαθαρίσεως εγκρίνονται υπό της γενικής συνελεύσεως.
Εκ της μέχρι σήμερα σχετικής έρευνας, αφενός δεν έχει ανευρεθεί δημοσιευμένος ισολογισμός και δη σε φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ), ως ο νόμος ορίζει, σχετικά με την λήξη της εκκαθάρισης, η οποία θα καθόριζε το τίμημα εξαγοράς, αφετέρου δεν έχει ανευρεθεί απόφαση γενικής συνέλευσης των μετόχων δια της οποίας έχουν (τάχα) εγκριθεί οι λογαριασμοί (του πέρατος) της εκκαθάρισης.
Επειδή η ΕΤΕ, με επίσημη ανακοίνωσή της, ισχυρίζεται ότι (τάχα) η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 1936 (κάτι το οποίο δεν μας έχει δηλώσει μέχρι σήμερα σε δύο εξώδικες δηλώσεις - προσκλήσεις μας), δεν μένει παρά να δημοσιοποιήσει συγκεκριμένα:
- την οικεία έκθεση των εκκαθαριστών και τις σχετικές οικονομικές καταστάσεις πέρατος της εκκαθαρίσεως και δη τον ισολογισμό πέρατος της εκκαθάρισης,
- το οικείο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) όπου οφείλει να είναι δημοσιευμένος ο ισολογισμός πέρατος της εκκαθάρισης και
- την οικεία απόφαση γενικής συνέλευσης των μετόχων δια της οποίας έχουν (τάχα) εγκριθεί οι λογαριασμοί ( του πέρατος ) της εκκαθάρισης.
Αναφορικά με την αξία των μετοχών της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ παραπέμπουμε στο ίδιο το κείμενο της σύμβασης συγχώνευσης και στα στοιχεία των ισολογισμών των δύο τραπεζών κατά τον κρίσιμο χρόνο του 1932. Χαρακτηριστικά στο άρθρο ΙΙ της σύμβασης συγχώνευσης ορίζεται: “Οι συμβαλλόμεναι τράπεζαι αναγνωρίζουν το αδύνατον της επί του παρόντος και εν τω προσεχεί μέλλοντι ακριβοδίκαιας εκτιμήσεως της περιουσίας της εξαγοραζομένης τραπέζης της Ανατολής , λόγω των γενικών οικονομικών συνθηκών, επιπλέον δε και των ειδικών τοιούτων της τραπέζης ταύτης, κρίνουσιν ανέφικτον και άδικον τον από τούδε καθορισμόν του τιμήματος εξαγοράς κατ΄ αποκοπήν πάντως δε ασύμφορον ιδία δε δια τους μετόχους της τραπέζης της Ανατολής…”.
Θεωρούμε ότι παρέλκει η νομική ή λογική αξιολόγηση της επίκλησης του Ν. 18/1944, ο οποίος είναι παντελώς άσχετος με την συγκεκριμένη υπόθεση (ως ο καθένας ενδιαφερόμενος μπορεί να αξιολογήσει) και τον οποίο σε καμία περίπτωση δεν δύναται να επικαλείται βάσιμα η ΕΤΕ, νόμο που αναφέρεται στα “τραπεζογραμμάτια” και το νόμισμα της δραχμής και φυσικά δεν αναφέρεται στα δικαιώματα των μετόχων της τράπεζας ΑΝΑΤΟΛΗΣ.
Η αξίωση του μετόχου για καταβολή της αναλογίας του στο προϊόν της εκκαθάρισης αποτελεί ένα επιμέρους περιουσιακό δικαίωμα, που πηγάζει από την μετοχική σχέση, καθώς ουσιαστικά συνιστά ένα δικαίωμα δανειστή που πηγάζει από την εταιρική σχέση. Η αξίωση αυτή γεννιέται με την μετοχική σχέση και λειτουργεί ως αφηρημένο δικαίωμα προσδοκίας μέχρι την συγκεκριμενοποίησή του (την οποία δεν μας γνωστοποιεί η ΕΤΕ), δηλ. μέχρι να ενεργηθούν νομικά ορθά όλες οι προβλεπόμενες πράξεις εκκαθάρισης.
Τέλος, ζήτημα παραγραφής δεν δύναται ευπρόσωπα να προταθεί, ακριβώς διότι σύμφωνα με τον νόμο, η παραγραφή αρχίζει από το τέλος του έτους εντός του οποίου εγκρίθηκαν οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις πέρατος της εκκαθάρισης, που ως προαναφέρεται, δε υφίσταται τέτοια έγκριση. Εφόσον η ΕΤΕ έχει αντίθετη θέση, δεν μένει παρά να δημοσιοποιήσει τα ανωτέρω ουσιώδη νομικά έγγραφα.
Η παντελώς αόριστη και γενικόλογη τοποθέτηση της ΕΤΕ εκτιμάται ελεύθερα και έκαστος μπορεί να κρίνει ανάλογα.
Αθήνα 21-9-2011
Αρτέμιος Σώρρας».
Διαβάστε εδώ την απάντηση της Εθνικής Τράπεζας

Διαβάστε ακόμα

Αστρονομικό το ποσό: Υπάρχουν 170 μετοχές των 670 δισ. από την "Τράπεζα Ανατολής"

Σιωπούν οι τραπεζίτες για τη "χρυσή" μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής

 

Απίστευτες οι αποκαλύψεις

21/09/2011 18:00

 

Άκρα του τάφου σιωπή παρατηρείται εκ μέρους του τραπεζικού κόσμου. Ουδεμία επίσημη ανακοίνωση, καμία εξήγηση ούτε και ερμηνεία έχει κατατεθεί μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης με τη μετοχή της «Τράπεζας της Ανατολής».Ακριτομυθίες μόνον και γενικόλογες αναφορές, ανεπισήμου χαρακτήρα, συνοδεύουν την εξέλιξη των αποκαλύψεων, παρά το γεγονός ότι η κοινή γνώμη έχει αναστατωθεί.
Στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου αναφέρθηκε ότι η «Τράπεζα της Ελλάδος» δηλώνει πως δεν γνωρίζει απολύτως τίποτε για την υπόθεση αυτή. Ωστόσο, τα πράγματα, τα αρχεία και τα έγγραφα καταδεικνύουν μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα. Η «Τράπεζα της Ελλάδος» γνωρίζει, όπως γνωρίζουν και τουλάχιστον δύο υπάλληλοι της, οι οποίοι υπηρετούν στο νομικό της τμήμα. Διότι και συνάντηση υπήρξε μεταξύ του δικαιούχου των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής» και των νομικών της «Τραπέζης Ελλάδος» και η συνάντηση πραγματοποιήθηκε εν γνώσει της «Εθνικής Τράπεζας», η οποία απέστειλε και τους δικούς της δικηγόρους και... επιχειρήθηκε να υπάρξει συμφωνία με την καταβολή ενός ποσού της τάξεως του 1,5 δις ευρώ στον δικαιούχο έναντι 10 (δέκα) μετοχών.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε πριν από το Πάσχα του 2010 στο δικηγορικό γραφείο των κκ. Καραγιαννόπουλου - Λελούδα - Φουφόπολου επί της οδού Πινδάρου 5, στο Κολωνάκι. Παρόντες ήταν οι δύο νομικοί σύμβουλοι της «Τραπέζης Ελλάδος». Πρόκειται για τους Σοφία Τοσουνίδου και Ηλία Αντωνιάδη. Παρών ο δικαιούχος Αρτέμης Σώρρας και βεβαίως ο βεβαιώσας, ενόρκως, πως η συνάντηση αυτή όντως πραγματοποιήθηκε. Παρόντες επίσης και δύο νομικοί σύμβουλοι της «Εθνικής Τράπεζας», οι οποίοι είχαν ήδη προετοιμάσει εξασέλιδο συμφωνητικό εκπροσώπησης του δικαιούχου Αρτέμη Σώρρα. Άρα, υπήρξε προεργασία και προετοιμασία για την εκπροσώπηση του δικαιούχου.
Η πρόταση η οποία υπεβλήθη στον δικαιούχο, όπως σημειώνεται χαρακτηριστικά, από την Τράπεζα Ελλάδος ήταν να καταβληθεί ένα ποσό της τάξεως του 1,5 δις στον Αρτέμη Σώρρα έναντι δέκα μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής». Η συμφωνία προέβλεπε πως η πράξη θα πραγματοποιούταν μέσω βρετανικής εταιρείας και τα χρήματα θα καταβάλλονταν μετά την παρέλευση μίας ημέρας από την καταβολή των μετοχών. Ο δικαιούχος αρνήθηκε να ακολουθήσει αυτό το σκεπτικό.
Τα συμπεράσματα είναι τα εξής. Για κάποιους λόγους, τα εμπλεκόμενα τραπεζικά ιδρύματα επιθυμούσαν να αποφύγουν πάσα εμπλοκή που θα φανέρωνε πως υπήρξε πράξη ανταλλαγής με τον δικαιούχο αυτών των συγκεκριμένων μετοχών. Θα μπορούσε κανείς και να σκεφτεί ότι προτάθηκε η βρετανική οδός έναντι ενός τιμήματος ύψους 1,5 δις ευρώ, με σκοπό κάποιος να επωφεληθεί στη συνέχεια από την πραγματική αξία των μετοχών, χωρίς βεβαίως να αποκαλύπτεται. Τρίτο πιθανό συμπέρασμα είναι το ακόλουθο: Κάποιοι επιθυμούσαν να βάλουν χέρι στις μετοχές, χωρίς να καταβάλουν ούτε μία δραχμή. Ανεξάρτητα όμως από όλα τα παραπάνω, η ουσία είναι η εξής: Υπήρξε συνάντηση και συζήτηση επί της υποθέσεως, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι της Κεντρικής Τράπεζας και της Εθνικής. Άρα και ο κ. Προβόπουλος γνωρίζει και η ηγεσία της Εθνικής γνωρίζει.
Υπάρχει, άλλωστε, και ένα άλλο έγγραφο υπό τύπον εξώδικης επιστολής, η οποία έχει σταλεί στον κ. Γ. Παπανδρέου, στον κ. Αντώνη Σαμαρά και στον κ. Γ. Προβόπουλο.
Η σιωπή λοιπόν που παρατηρείται δεν έχει να κάνει με την άγνοια του περιεχομένου της υπόθεσης «Τράπεζα της Ανατολής».
Ένα δεύτερο σημείο που καταδεικνύει τη δυσεξήγητη σιωπή των αρμοδίων είναι πως οι εμπλεκόμενοι τραπεζικοί κύκλοι δεν απαντούν σε ένα κρίσιμο ερώτημα. Γιατί δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η εκκαθάριση της τραπεζικής συγχώνευσης της «Τράπεζας της Ανατολής» στην Εθνική Τράπεζα το 1932.
Δύο έγγραφα αποδεικνύουν ότι η εκκαθάριση άρχισε νομίμως το 1932 με την τοποθέτηση τριών εκκαθαριστών, δεν είχε ολοκληρωθεί το 1935 και το 1936 ο εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας απλώς «παύει» τους εκκαθαριστές.
Μείζον, λοιπόν, ερώτημα προκύπτει. Αν η εκκαθάριση είχε ολοκληρωθεί, τότε τι εμποδίζει το εμπλεκόμενο τραπεζικό ίδρυμα να δημοσιοποιήσει το ΦΕΚ με το οποίο πιστοποιείται η ολοκλήρωσή της; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Δεν υφίσταται τέτοιο ΦΕΚ, διότι η εκκαθάριση δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Διαβάστε ακόμη:

Αστρονομικό το ποσό: Υπάρχουν 170 μετοχές των 670 δις η κάθε μία!

Σάλος με τις 4 μετοχές των 670 δισ. που κατετέθησαν στη Γ' ΔΟΥ Πατρών- Το θέμα πάει στη Βουλή

Αγόρασε και εσύ τη χρυσή μετοχή, μπορείς!

Του Γιώργου Καισάριου Εδώ και μερικές μέρες έχει πλημμυρίσει το internet με μια ιστορία σχετικά με την Τράπεζα Ανατολής και ότι ορισμένοι απόγονοι των μετόχων αυτών, που έχουν μετοχές αυτής της τράπεζας στα χέρια τους, αξίζουν 670 δισ. ευρώ η μια!! Μια και μόνο μετοχή είναι αρκετή για να ξεχρεώσει σχεδόν 2 φορές η Ελλάδα. Για την ιστορία, η τράπεζα Banque d’Orient ιδρύθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος και την Nationalbank für Deutschland το 1904, αλλά σχεδόν αμέσως αποχώρησαν οι Γερμανοί από το σχήμα. Η τράπεζα συνέχισε και είχε 3 υποκαταστήματα, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη και Αλεξάνδρεια. Το 1923, η τράπεζα έκλεισε το υποκατάστημα στην Σμύρνη για τους γνωστούς λόγους. Υποθέτω ότι η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν καταστροφή για την τράπεζα, διότι όταν το 1/3 του ενεργητικού σου πάει χαμένο, μάλλον έχεις πρόβλημα... ειδικά αν είσαι τράπεζα. Το 1932, η Εθνική με σύμβαση ειδικής εκκαθάρισης, απορροφά την τράπεζα. Υποθέτω λόγω της κακής οικονομικής της κατάστασης. Χτες είχαμε και την απάντηση της Εθνικής πάνω στο θέμα: Σύμφωνα με το περιεχόμενο της σύμβασης συγχώνευσης (η οποία είχε εγκριθεί από τις Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων των δύο τραπεζών), η Εθνική Τράπεζα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους μετόχους της Τράπεζας Ανατολής ως τίμημα εξαγοράς το ποσό των 200 δραχμών (και όχι σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα) ανά μετοχή. Από το ποσό αυτό, οι 50 δρχ. ήταν το τίμημα εξαγοράς της πελατείας της Τράπεζας της Ανατολής (goodwill) και οι 150 δρχ. ήταν προκαταβολή έναντι του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής. Η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο 1936 και το αποτέλεσμά της όχι μόνο δεν κάλυψε τις προκαταβληθείσες 150 δρχ. ανά μετοχή, αλλά άφησε και υψηλόποσο «άνοιγμα» σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας. Έτσι, πέραν των αρχικώς καταβληθεισών 200 δρχ. ανά μετοχή, καμία άλλη καταβολή δεν έγινε, ούτε θα γινόταν στο μέλλον προς τους τέως μετόχους Τράπεζας της Ανατολής (άρθρα VI και VIII σύμβασης συγχώνευσης). Να πω ότι εκκαθάριση πραγματοποιείται μόνο όταν πρέπει να ξεδιπλώσει μία εταιρεία διότι πρέπει να κλείσει και όχι διότι απορροφάται. Αν γίνει συγχώνευση, δεν γίνεται εκκαθάριση. Σίγουρα γίνεται due diligence, αλλά όχι εκκαθάριση. Επίσης σε μια συγχώνευση, ενοποιούνται οι ισολογισμοί και ταυτόχρονα γίνεται και ανταλλαγή μετοχών. Η ενοποίηση δηλαδή του ισολογισμού γίνεται ταυτόχρονα με την μετοχική ενοποίηση. Προφανώς δεν έγινε συγχώνευση με την κλασική μέθοδο, αλλά μάλλον έγινε μια βεβιασμένη συγχώνευση με ειδικούς όρους. Υποθέτω λόγω της οικονομικής κατάστασης της τράπεζας. Έτσι πήραν οι μέτοχοι μια προκαταβολή και όταν τελείωσε η ειδική εκκαθάριση, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Εθνικής, η Εθνική μάλλον βγήκε χαμένη. Η μερική ή ολοκληρωτική μεταβίβαση των στοιχείων του ισολογισμού μιας τράπεζας σε μια άλλη, είναι μια πάγια τακτική, όταν η πρώτη αντιμετωπίζει πρόβλημα. Όταν μια τράπεζα πέσει έξω, τότε η ρυθμιστική αρχή μπαίνει μέσα, αναπληρώνει τις καταθέσεις, μεταφέρει τους λογαριασμούς σε άλλη τράπεζα (καταθέσεις και δάνεια) και στη συνέχεια πουλάει τα πάγια, ή πουλάει την τράπεζα ολόκληρη αν μπορεί. Σε καμία περίπτωση, όμως, οι μέτοχοι δεν παίρνουν cent τσακιστό αν η ρυθμιστική αρχή ξόδεψε έστω και ένα cent. Υπόθεση κάνω ότι κάτι τέτοιο έγινε το 1932. Το αν το επέβαλε κάποια ρυθμιστική αρχή ή αναγκάστηκαν οι μέτοχοι να το κάνουν διότι δεν είχαν επιλογή, δεν το ξέρω. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η εταιρεία αυτή ήταν θυγατρική της Εθνικής (αν κατάλαβα καλά) και άρα τόσο η Εθνική όσο και οι λοιποί μέτοχοι της τράπεζας της Ανατολής (μειοψηφία ή όχι δεν το ξέρω) είχαν καλές σχέσεις και σίγουρα η Εθνική γνώριζε την οικονομική κατάσταση της τράπεζας. Όσον αφορά τις λεπτομέρειες και κατά πόσο έχουν αδικηθεί ή όχι ορισμένοι μέτοχοι της τράπεζας, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη. Αλλά αν είχαν αδικηθεί, θα έπρεπε να είχαν πάει τότε στη δικαιοσύνη και όχι να περιμένουν σήμερα. Η κατάληξη όμως είναι ότι σύμφωνα με τους κατόχους των μετοχών αυτών, αξίζουν 760 δισ. ευρώ έκαστη και έχουν δωριθεί 4 τέτοιες μετοχές υπέρ του ελληνικού δημοσίου στην ΔΟΥ Πατρών. Η συνολική αξία που κάνει να λαμβάνει το ελληνικό κράτος είναι 2,7 τρισ. ευρώ! Όλο το χρυσό στον πλανήτη να μαζέψουμε, ούτε κατά προσέγγιση δεν πλησιάζει αυτό το ποσό (λέω εγώ). Τέλος πάντων, αυτό που έχει σημασία με αυτή την ιστορία είναι το πόσοι συμπολίτες μας έχουν πειστεί για την αξία αυτών των μετοχών και πόσοι θεωρούν ότι ίσως είναι η λύση για να σωθεί η Ελλάδα. Δεν σας κρύβω ότι έχω δεχτεί ρεκόρ από emails σχετικά με το θέμα, ζητώντας μου να τοποθετηθώ στο θέμα και αν η πώληση των μετοχών αυτών, είναι δυνατόν να μας βγάλει από τη λούμπα. Η απάντηση μου είναι πολύ σύντομη: Κάτι αξίζει όσο κάποιος προτίθεται να πληρώσει για αυτό. Και με βάση του τι αξίζουν αυτές οι μετοχές (σχεδόν μηδέν), δεν μπορεί να υπάρξει καμία λύση για την κατάσταση μας. Κάνοντας λοιπόν λίγη έρευνα, σκόνταψα πάνω σε μια δημοπρασία του eBay, όπου στις 2 Ιουλίου, πουλήθηκε μια μετοχή της εν λόγω τράπεζες προς $7,5 δολάρια πλέον έξοδα αποστολής. Στη συνέχεια όμως, στις 20 Σεπτεμβρίου, η ίδια μετοχή πουλήθηκε προς $249 δολάρια!! Μια καθόλου άσχημα απόδοση αγαπητέ αναγνώστη!! Τέτοια απόδοση δεν έχει κάνει καμία μετοχή στον πλανήτη – τύφλα να έχει η AAPL. Ένα λεπτό, όμως, η ιστορία έχει συνέχεια. Μόλις χτες που έγραφα αυτό το κείμενο, βλέπω ότι έχει βγει και άλλη μια δημοπρασία, αλλά αυτή τη φορά η τιμή εκκίνησης είναι $4.999. Όχι δεν νομίζω ότι έχει στηθεί κάποιο παιχνίδι με σκοπό ορισμένοι να βγάλουν ένα κάλο μεροκάματο μέσω eBay. Πιστεύω πραγματικά ότι αυτοί που κατέχουν αυτές τις μετοχές, πραγματικά πιστεύουν ότι τόσο αξίζουν. Το ερώτημα είναι, οι υπόλοιποι γιατί το πιστεύουν αυτό; george.kesarios@capital.gr